Meer, voedzamer voedsel op minder landbouwgrond. En passant blijft er zo nog ruimte over voor gewassen waar je biobrandstoffen of -plastics uit kunt halen. Daar een bijdrage aan te leveren is de belofte van biotechnologen. Maar veel mensen vinden genetisch aangepaste planten maar een eng idee, en dat vinden we al twintig jaar. Is dat terecht?
Het is een van de grootste milieuproblemen van onze tijd: we gebruiken teveel energie, en daardoor verandert het klimaat. Door over te schakelen op andere dan fossiele energiebronnen zou je klimaatverandering kunnen vertragen of voorkomen. Biotechnologen zoeken naar die alternatieven.
Van tarwe voor mensen met glutenintolerantie tot fruit waarop je minder moet spuiten: dit zijn de slachtoffers van de Europese ‘CRISPR-ban’.
Jonge wetenschapper Wen Ying Wu is microbioloog aan de WUR en wil graag dat mensen leren hoe cool bacteriën zijn en nieuwsgierig worden naar de verbazingwekkende wereld van de microbiologie.
De biotechnologie van nu ziet er niet meer zo uit als de afgelopen duizenden jaren. De mogelijkheden om in te grijpen in onze eigen biologische processen nemen toe, en de snelheid waarmee die mogelijkheden toenemen, wordt op zijn beurt ook steeds groter. Er lijken oplossingen in zicht te komen voor problemen op het terrein van ziektes, voedselproductie en duurzaamheid die lang onoplosbaar leken.
In berichten over biotechnologie valt vaak de term ‘CRISPR/Cas9’, maar wat is dat nu eigenlijk? De CRISPR-cas9 techniek maakt het mogelijk om DNA van cellen of organismen zeer gericht te veranderen. De verwachting is dat deze techniek voor grote veranderingen in het voorkomen en genezen van erfelijke aandoeningen kan gaan zorgen.
Meer, voedzamer voedsel op minder landbouwgrond. En passant blijft er zo nog ruimte over voor gewassen waar je biobrandstoffen of -plastics uit kunt halen. Daar een bijdrage aan te leveren is de belofte van biotechnologen. Maar veel mensen vinden genetisch aangepaste planten maar een eng idee, en dat vinden we al twintig jaar. Is dat terecht?