Wonden verbinden met ‘haaienhuid’
Wat kan de wetenschap leren van de natuur? Deze vraag staat centraal in de studie van biomimicry. Deze week: hoe wetenschappers haaienhuid gebruiken als inspiratie voor antibacterieel wondverband.
Een chronologisch overzicht van nieuws, interviews en achtergronden over biotechnologie die de afgelopen jaren zijn verschenen op NEMO Kennislink. Het overzicht is te filteren op thema.
Wat kan de wetenschap leren van de natuur? Deze vraag staat centraal in de studie van biomimicry. Deze week: hoe wetenschappers haaienhuid gebruiken als inspiratie voor antibacterieel wondverband.
Van de bewegingen die je maakt, tot het licht dat op de muur valt: het barst van de gratis energie. Onderzoekers van de TU Delft werken aan een batterijloze technologie om dit te benutten.
Gewassen met hogere opbrengst kweken, broeikasgassen in de atmosfeer verminderen, fossiele brandstoffen vervangen en geneesmiddelen ontwikkelen. De DNA-bewerkingstechniek CRISPR-Cas kan helpen om wereldproblemen op te lossen. Zou die techniek daarom niet voor iedereen toegankelijk moeten zijn?
Microbioloog John van der Oost gaf vijf CRISPR-patenten vrij voor non-profitorganisaties. NEMO Kennislink sprak met hem over zijn beweegredenen.
Om onze hersenen zo goed mogelijk te imiteren moet je vergelijkbare bouwstenen gebruiken. Yoeri van de Burgt probeert met organische materialen een efficiënte, energiezuinige en goedkope computerchip te maken
Kunstmatige intelligentie vergt veel rekenkracht en energie. Universiteit Twente onderzoekt hoe chips op basis van klassieke componenten dezelfde efficiëntie en zuinigheid kunnen halen als onze hersenen.
Er is niet veel nodig om kleine, robuuste druppeltjes te laten ontstaan die zelfstandig kunnen groeien, zo laten Nijmeegse onderzoekers zien. Misschien begon het leven dan toch in zo’n klein druppeltje?
Plastic afval is een groot probleem. Kunnen plastic-etende microben dit niet voor ons oplossen?
Tijdens de feestdagen hijsen veel mensen zich weer in een panty. Maar dit kledingstuk wordt niet milieuvriendelijk gemaakt. Een alternatief: panty’s gemaakt van het plantje genaamd huttentut.
Japanse onderzoekers hebben spinnendraad nagemaakt in mariene bacteriën. Maar of het genoeg is om de wereld ervan te voorzien is nog maar de vraag.
Paleis Het Loo krijgt een ondergrondse museumruimte, gemaakt van zelfhelend beton. De zelfherstellende eigenschap is te danken aan levende bacteriën in het beton die scheurtjes opvullen.
De anammoxbacterie zuivert met stikstof vervuild afvalwater zonder dat hij daar zuurstof bij nodig heeft. Dat is op zich al een bijzondere eigenschap in de wereld van de micro-organismen, maar nu hebben onderzoekers ontdekt dat deze anammoxbacterie ook nog stroom op kan wekken.
Kabelbacteriën uit de zeebodem kunnen wellicht ooit de inspiratie zijn voor milieuvriendelijke bio-elektronica. Maar ze zitten anders in elkaar dan verwacht.
Zware metalen vervuilen ons afvalwater en het milieu. Als we deze metalen beter willen recyclen en het milieu schoner willen maken, zullen we de metalen moeten afvangen. Amerikaanse onderzoekers hebben dit voor elkaar gekregen met een aangepaste gistsoort. De vraag is alleen of die gist beter werkt dan bestaande methodes.
Team Delft van de iGEM biotechnologiecompetitie ontwierp deze zomer een toolkit om de genen van bacteriën aan te passen, zodat bacteriën straks misschien olie in de zee opruimen. De week van de grote finale in Boston breekt aan, de toolkit lijkt te slagen.
Studenten uit Delft ontwikkelen een techniek om meer bacteriën te kunnen bewerken met biotechnologie. Met een papieren vouwbare microscoop laat het team de wondere microwereld zien. Lees erover in hun blog.
Studenten uit Delft ontwikkelen een techniek om meer bacteriën te kunnen bewerken met biotechnologie. Dit keer trekken ze eropuit om het gesprek aan te gaan met het algemene publiek. Lees erover in hun derde blog.
Studenten uit Delft ontwikkelen een techniek om meer bacteriën te kunnen bewerken met biotechnologie. Vorige week sleepten ze een prijs binnen in Parijs. Lees meer in het tweede blog van de Delftse studenten.
Plantenetende aaltjes in de bodem scheiden feromonen af om met elkaar en hun omgeving te communiceren. Amerikaanse onderzoekers denken dat deze feromonen kunnen worden ingezet om het afweersysteem van planten te versterken, en daarmee de landbouw te verduurzamen.
Prarthana Mohanraju onderzoekt nieuwe varianten van CRISPR-Cas. “We zochten in een composthoop en vonden een nieuwe DNA-knipper.”
Brandwonden genezen met een inktviseiwit. Hoe kom je erbij? Lees het in dit tweede blog van Leidse studenten op weg naar de iGEM-biotechnologiecompetitie.
Ook team Delft is van start. Volg hen op weg naar de iGEM-competitie in Boston, waarbij ze een techniek ontwikkelen om meer bacteriën naar hun hand te zetten. In hun eerste blog: zien wetenschappers mogelijkheden in de techniek die het iGEM-team ontwikkelt?
Vervuiling, slechte werkomstandigheden en heel veel afval. De leerindustrie staat er niet goed op. Kweekleer kan op alle fronten voordelen bieden. Extra bonus: je hoeft er geen dieren voor te slachten.
In 2016 ontdekten Japanse onderzoekers een bacterie die PET-flessen gebruikt als energiebron. Wetenschappers hebben nu dit verteringsmechanisme doorgrond; de volgende stap is het efficiënter maken.
Bayer investeert miljarden in de ontwikkeling van een alternatief voor glyfosaat. Duitse onderzoekers stuitten al eerder op een vervanger voor de onkruidverdelger.
Het plastic PEF – een groen alternatief voor PET – maak je met duurzame bouwstenen, maar de productie is nog niet zo groen. De Groningse hoogleraar Katja Loos ontwikkelde daarom een manier om PEF te maken met enzymen.
Nederland wil in 2025 vooroplopen met proefdiervrije methoden. Organ-on-a-chip-technologie wordt gezien als een belangrijke vervanger van dierproeven. Maar volgens onderzoekers kan het nog tientallen jaren duren voordat die technologie ver genoeg is ontwikkeld.
Op een plaats delict direct weten of er menselijk DNA in de sporen aanwezig is. Dat is mogelijk met een nieuwe methode die wat weg heeft van een zwangerschapstest.
Uit biomassa halen we duurzame energie, maar hout is dankzij de stugge structuur een lastige kandidaat. Het is moeilijk af te breken en dat kan efficiënter. De natuur heeft al oplossingen om hout te verteren: de houtborende pissebed. Daar kan de bioraffinage zijn voordeel mee doen.
De meest gebruikte variant van CRISPR kan zo’n tien procent van het DNA bereiken. Wetenschappers van MIT hebben dit verhoogd naar bijna vijftig procent.